,
Journalist,
Hij verhuisde kort na de tweede wereldoorlog naar Carambeí (Brazilië), echter, hij kwam spoedig terug naar Nederland.
Over Hermen Kranendonk,
Na een vrij onbezorgde jeugd werden zijn ontwikkeling en toekomstplannen wreed onderbroken door de Tweede Wereldoorlog die begon toen hij 21 was.
Samen met zijn jongere broer Jan lukte het hem vijf jaar lang om uit de handen van de bezetter te blijven, soms door een hele dag plat op het dak van hun woning aan de Delftselaan in Den Haag te blijven liggen.
In de jaren na de oorlog was Hermen zoekende en onrustig. Door zijn commerciële kwaliteiten kwam hij in de verkoop terecht (tot stofzuigers aan toe) iets dat hem niet kon bevredigen. Samen met zijn vrouw Atie trok hij daarop een aantal jaren naar Brazilië waar een zijtak van de familie (via zijn oud-tante Leentje Kranendonk) leefde, maar ook daar vond hij de rust niet die bij zijn ambitie paste. De onrust van meer ambitie dan (wellicht) kwaliteiten zou tot aan zijn dood bij hem blijven, al kwam hij in de laatste decennia van zijn leven meer tot bloei in het bedrijf van zijn zwager Arie de Bruijn.
Hij ontwikkelde naast zijn commerciële kwaliteiten ook journalistieke vaardigheden, werd adjunct-hoofdredacteur van de Verenigde Verzekerings Pers (VVP) en kreeg enige faam door het schrijven van een wekelijkse column. Na de pensionering van Arie de Bruijn nam hij nog enige tijd het hoofdredacteurschap van de VVP op zich. Ook was hij een aantal jaren voorzitter van de Presse Internationale des Assurances (PIA), de internationale organisatie van verzekeringstijdschriften.
Overleden (81 jaar oud) te Leidschendam op 18 september 2000
Over 'Oma' Tijsmans,
In een goed katholiek gezin aan het einde van de negentiende eeuw was het krijgen van veel kinderen eerder regel dan uitzondering. Het ouderlijk gezin van Maria Johanna (Rie) Tijsmans paste in dit beeld. In het huis aan de Turfmarkt in Den Haag wisselden geluk en verdriet elkaar af, want slechts iets meer dan de helft van de in totaal twaalf kinderen overleefde de baby- of de kleutertijd. Om vervolgens allemaal, dat dan weer wel, vrij oud tot zeer oud te worden.
Hoewel niet de oudste, was Maria Johanna (Marie of Rie voor haar broers en zussen) toch vaak het middelpunt bij de kinderen Tijsmans. Ze was mooi, levendig en energiek, reden dat - als men bij elkaar op bezoek kwam - dat meestal gebeurde in haar woning aan de Delftselaan in Den Haag. Daar woonde ze samen met haar echtgenoot Hermen Kranendonk met wie ze in 1916 (op 34 jarige leeftijd) in het huwelijk was getreden.
Hoewel ze zeker een gelukkige jeugd heeft gehad, waren er toch twee incidenten waarover ze regelmatig - en bijna tot haar dood - vertelde. Als meisje speelde ze met een groep vriendinnetjes op het Malieveld, waar ook de belangrijke Haagse politieman Sequa met zijn witte paard excerpeerden. Op een gegeven moment werd één van de meisjes gebeten door het paard, een incident waar de meisjes prompt de schuld van kregen.
Ook een diepe indruk maakte de strengheid van de nonnen op haar lagere school. Wie praatte tijdens de les werd in de hoek gezet en kreeg daarna schoolkrijt op de mond gestooid. Met het hoofd achterover in de nek moest dat krijt daar dan uren blijven zitten als teken dat er verder niet was gekletst.
Na hun huwelijk gingen Hermen en Marie Kranendonk wonen aan de Delftselaan in Den Haag. Ze kregen drie kinderen (de zoons Hermen en Jan en een dochter Maria Johanna) en hielden er een soort "zoete inval" waar met name artiesten die optraden aan het Scala theater aan de Wagenstraat welkom waren.
Zes jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog overleed haar man Hermen. Samen met haar zoon Jan bleef ze daarna wonen in haar huis aan de Delftselaan. Daar overleed ze ook in de zomer van 1978, bijna 92 jaar oud. Zie foto: TIJSMANS - Zeven broers en zusters 1960,
,
Strijkster in 1916